ζηλόω

ζηλ-όω, ([etym.] ζῆλος):

I c. acc. pers., vie with, emulate, τινα Th.2.37, Pl.R.553a, Michel 1007.29 (Teos, ii B.C.):—[voice] Pass., Phld.Rh.1.125S., etc.: c.acc. rei, Th.2.64; in bad sense, to be jealous of, envy,

ζηλοῖ δέ τε γείτονα γείτων Hes.Op.23

, cf. h.Cer.168, 223, Theoc.6.27;

τὴν αὑτοῦ γυναῖκα LXXSi.9.1

: abs., to be jealous, 1 Ep.Cor.13.4;

ζηλώσαντες

through jealousy,

Act.Ap.7.9

.

b c. acc. pers., to be jealous for, LXXNu.11.29.

2 esteem or pronounce happy, admire, praise, τινά τινος one for a thing, S.El.1027, Isoc.4.91;

ζηλῶ σε τῆς εὐβουλίας Ar.Ach.1008

(lyr.);

τῆς εὐγλωττίας Id.Eq.837

;

τῆς εὐτυχίας τὸν πρέσβυν Id.V.1450

(lyr.);

τοῦ πλούτου X.Smp.4.45

;

τινὰ ἐπί τισι IG 12(5).860.47

(Tenos, i B.C.): more rarely,

ζ. τινά τι S.Aj.552

; ζ. σε ὁθούνεκα . . A.Pr.332; τὴν πόλιν, ὅτι . . X.HG6.5.45; πολλά σε ζηλῶ βίου, μάλιστα δ' εἰ . . S.Fr.584: c. part.,

σε ζ. θανόντα πρὶν κακῶν ἰδεῖν βάθος A.Pers.712

(troch.), cf.E.Or.521: iron., ζηλῶ σε happy in your ignorance! Id.Med.60;

ὑμῶν οὐ ζηλοῦμεν τὸ ἄφρον Th.5.105

:—[voice] Pass., to be deemed fortunate,

ὑπό τινων Pl.Phdr.232a

.

II c. acc.rei, desire emulously, strive after, affect,

ὁ μὲν δόξης ἐπιθυμεῖ καὶ τοῦτ' ἐζήλωκε D.2.15

;

ἀρετήν Id.20.141

;

ἀστρολογίαν Epicur.Ep.2p.53U.

;

μάθησιν PSI1.94.9

(ii A.D.);

πίστιν Cod.Just.1.1.3.2

:—[voice] Pass.,

ἡ ἀρετὴ ὑπὸ πάντων τῶν ἀνθρώπων ζηλοῦται Lys.2.26

;

τὰ ζηλούμενα Arist.Rh. 1360b34

.

III also of persons, pay zealous court to, Ep.Gal.4.17:—[voice] Pass., ib.18.